- ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΑΙΩΡΗΣΗ

Η αιώρηση, χωρίς προφανή εξωτερική αιτία, συνδέονταν από τα πολύ παλιά χρόνια με τη μαγεία, τη θρησκεία και γενικά με τις υπερφυσικές δυνάμεις.

Και πάνω που η επιστήμη απομυθοποίησε όλες τις σχετικές περιπτώσεις, έρχεται η σύγχρονη μαγεία της Κβαντομηχανικής να δημιουργήσει μια εξίσου θεαματική και δυσεξήγητη περίπτωση, τη μαγνητική κβαντική αιώρηση.       

Όταν δεν πρόκειται για photoshop, η «αιώρηση» διαφόρων γκουρού οφείλεται σε καθισματάκι κάτω από τη ρόμπα και μία βάση κάτω από το χαλί, που ενώνονται με το μπαστούνι. Μάλιστα στην αρχή και στο τέλος της παράστασης οι γκουρού σκεπάζονται μ’ ένα σεντόνι από έναν βοηθό, για να μην αποκαλυφθεί το τρικ.

Η μαγνητική αιώρηση, έχει πολλές μορφές.

Υπάρχει η κλασική αιώρηση, που βασίζεται στην άπωση των ομώνυμων πόλων (και στην έλξη των ετερώνυμων), και χρησιμοποιείται πχ στην τεχνολογία των τρένων MAGLEV.

Εκεί, είτε με στατική έλξη, είτε με δυναμική άπωση, το τρένο αιωρείται σε μικρή απόσταση από τις "ράγες" του, έτσι ώστε να μην υπάρχει αντίσταση κύλισης και μαζί να καταργηθούν και όλα τα προβλήματα που συνοδεύουν ένα συμβατικό σύστημα ανάρτησης (φθορές σε τροχούς, ρουλεμάν, άξονες κλπ).

Βλ. και σχετικό άρθρο στο ίδιο blog, με ετικέτα: «Τεχνολογία τρένων».

Η κλασική και ευρύτερα γνωστή μέχρι τώρα αιώρηση μαγνήτη πάνω από υπεραγώγιμο υλικό, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία.

Υπάρχει επίσης η αιώρηση που προκαλείται σ’ ένα κομμάτι ενός μικρού αλλά ισχυρού μαγνήτη, το οποίο τοποθετείται επάνω από ένα κομμάτι υπεραγωγού (αγώγιμο υλικό, συνήθως κράμμα, που σε θερμοκρασία περίπου -200 ^οC παρουσιάζει μηδενική ωμική αντίσταση).  
Η απώθηση οφείλεται σε κυκλικά επαγωγικά ρεύματα που αναπτύσσονται πολύ εύκολα στην επιφάνεια του υπεραγωγού (αφού δεν υπάρχει ωμική αντίσταση), έτσι ώστε το μαγνητικό πεδίο που δημιουργούν να εξουδετερώνει το εξωτερικό πεδίο που προσπαθεί να εισχωρήσει μέσα του.

Σε όλα τα αγώγιμα υλικά η αντίστασή τους μειώνεται με τη μείωση της θερμοκρασίας, αλλά αυτά που χαρακτηρίζονται σαν υπεραγωγοί έχουν μια κρίσιμη θερμοκρασία μετάβασης στην υπεραγώγιμη φάση, κάτω από την οποία η αντίστασή τους μηδενίζεται απότομα.

Πώς επηρεάζει ένα αγώγιμο υλικό το μαγνητικό πεδίο, όταν βρίσκεται πιο πάνω (αριστερά) και πιο κάτω (δεξιά) από την κρίσιμη θερμοκρασία υπεραγώγιμης μετάβασης Tc (που βρίσκεται συνήθως μερικούς βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν). Είναι αυτή η «απώθηση» των μαγνητικών γραμμών έξω από τη μάζα του υλικού (φαινόμενο Meissner), που προκαλεί την αιώρηση. Στις θερμοκρασίες αυτές τα υπεραγώγιμα υλικά συμπεριφέρονται σαν διαμαγνητικά. Τα τελευταία, μπορούν επίσης να αιωρηθούν και μάλιστα χωρίς ψύξη, αλλά σε πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο.

Υπάρχει ακόμα η αιώρηση που προκαλείται από πολύ ισχυρά πεδία σε μη μαγνητικά (διαμαγνητικά) υλικά, όπως βάτραχοι, φρούτα κλπ, που μπορούν να αιωρηθούν μέσα στο πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται από ειδικό πηνίο, τύπου Bitter.

Στην περίπτωση αυτή, παρότι η δευτερεύουσα αιτία της αιώρησης είναι ίδια με τους υπεραγωγούς, δηλαδή η εκτροπή του μαγνητικού πεδίου έξω από τη μάζα τους (φαινόμενο Meissner), η πρωταρχική αιτία δεν είναι η ίδια (δηλαδή η δημιουργία επιφανειακών ρευμάτων αντίδρασης), αλλά ο κοινός προσανατολισμός του επίπεδου περιστροφής των ηλεκτρονίων των ατόμων του διαμαγνητικού υλικού. Γι’ αυτό και απαιτούνται πολύ ισχυρά μαγνητικά πεδία.

Βάτραχος αιωρείται σε πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο (16 Τesla). Ο βάτραχος, και μετά το πείραμα παρέμεινε υγιέστατος.

Ένα διάγραμμα που δείχνει τη συμπεριφορά διαφόρων υλικών μέσα σε μαγνητικό πεδίο.

Η: είναι η ένταση του μαγνητικού πεδίου χωρίς την παρουσία υλικού, ενώ

Β: είναι η μαγνητική επαγωγή, δηλαδή η ένταση του μαγνητικού πεδίου μετά την εισαγωγή στο χώρο κάποιου υλικού. Όποιο υλικό βρίσκεται επάνω από την ευθεία μ_ο ενισχύει το πεδίο, ενώ όποιο είναι κάτω από την ευθεία αυτή το μειώνει.

Η μαγνητική διαπερατότητα (μ), δείχνει τη σχέση μαγνητικής επαγωγής (Β) και έντασης μαγνητικού πεδίου(Η).

μ_{f >>1}: σιδηρομαγνητικά υλικά (σίδηρος, νικέλιο, κοβάλτιο κλπ)

μ_p>1: παραμαγνητικά υλικά (αλουμίνιο, χρώμιο κλπ)

μ_ο=1: το κενό

μ_d<1: διαμαγνητικά υλικά (άνθρακας, χαλκός, ψευδάργυρος, μόλυβδος κλπ ). Στην περίπτωση αυτή ειδικότερα, οι δυνάμεις που αναπτύσσονται είναι απωστικές, σε αντίθεση με την περίπτωση των σιδηρο- και παρα- μαγνητικών υλικών.

Η πιο θεαματική όμως περίπτωση μαγνητικής αιώρησης είναι αυτή που επιδείχθηκε πρόσφατα στο πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ, με χιλιάδες θεάσεις στο You Tube, όπου ένα μικρός δίσκος από ειδικό γραφίτη κατεψυγμένος στους περίπου -200 ^οC με υγρό άζωτο, όχι απλά αιωρείται επάνω από μια ομάδα μαγνητών που μπορεί να σχηματίζουν και ολόκληρη τροχιά, αλλά «κλειδώνει» και σε ορισμένη «στάση», ακόμα και αν κρέμεται ανάποδα κάτω από τους μαγνήτες!

Συσκευή κβαντικής αιώρησης της εταιρείας Quantum Experience, για σχολικά πειράματα.

Αυτή τη τελευταία περίπτωση είναι και η πιο δύσκολη να εξηγηθεί, και αυτό γίνεται ανατρέχοντας στις ιδιαιτερότητες της ύλης στο ατομικό (δηλαδή το κβαντικό) επίπεδο.

Είναι ήδη γνωστό ότι ύλη με προσμίξεις, ή «ακαθαρσίες» στρατηγικά τοποθετημένες, έχει πολύ πιο ενδιαφέρουσα συμπεριφορά από την τελείως καθαρή ύλη, και η απόδειξη βρίσκεται σε όλα τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα που βασίζονται στις ιδιότητες των ημαγωγών (δίοδοι, τρανζίστορ κλπ), δηλαδή ουσιαστικά σε όλη την τεχνολογία των ηλεκτρονικών συσκευών.

Η κβαντική αιώρηση. Σε αντίθεση με τα διαμαγνητικά υλικά και τους υπεραγωγούς που η μαγνητική ροή περνάει τελείως έξω από υλικό με αποτέλεσμα να δημιουργείται μόνο απώθηση, το δισκίο του λεπτού πυρολυτικού γραφίτη που χρησιμοποιείται σ’ αυτή την περίπτωση επιτρέπει τη δημιουργία πολύ στενών «κβαντικών τούνελ» μέσα από τα οποία περνάει ένα μικρό μέρος της μαγνητικής ροής.

Το πέρασμα της μαγνητικής ροής μέσα απ' αυτά τα τούνελ προκαλεί το «κλείδωμα» του δισκίου πάνω στις μαγνητικές γραμμές, με τρόπο που να εμποδίζεται η κίνησή του παράλληλα, αλλά όχι κάθετα με αυτές. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε το δισκίο σαν ένα "κουμπί" από ρούχο, και το μαγνητικό πεδίο σαν πολύ λεπτά σύρματα που η παραμόρφωσή τους το κρατά στον αέρα, ενώ κάποια συρματίδια που περνούν από τις τρύπες του, το σταθεροποιούν με την παραμόρφωσή τους, σε όποια θέση και να το αφήσουμε. 

Θα μπορούσαμε επίσης να σκεφτούμε, ότι η αιώρηση αυτής της τελευταίας περίπτωσης συνδυάζει τις ιδιότητες των υπεραγωγών, με "μικρή δόση" ιδιοτήτων παραμαγνητικών υλικών.

Ο συνδυασμός αυτός παράγει μια νέα ιδιότητα, αυτή του «κλειδώματος» του υπεραγώγιμου πλακιδίου σε ορισμένη «στάση» και απόσταση από τους μαγνήτες, και μάλιστα με πολύ σταθερό τρόπο.

Μην τρέξετε πάντως για να παραγγείλετε την επόμενη σανίδα του skate σας σε αιωρούμενη έκδοση. Σίγουρα θα υπάρξουν πολλές και ενδιαφέρουσες εφαρμογές της κβαντικής αιώρησης (ίσως και στο skate) στο μέλλον, αλλά προς το παρόν απολαύστε την στα κιτ επίδειξης.

-ΠΟΣΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ?

Η Eικονική Πραγματικότητα – Virtual Reality (VR), είναι γνωστή σε κάθε λάτρη των βιντεοπαιχνιδιών, επαγγελματία πιλότο, και γιατρό που ασχολείται με τη ρομποτική χειρουργική.

Μέχρι σήμερα όμως, παρότι η VR υπόσχονταν να «αντικαταστήσει» τον πραγματικό κόσμο, ουσιαστικά έχει περιοριστεί στα παραπάνω πεδία, δηλαδή της εκπαίδευσης και της διασκέδασης, χωρίς να έχει μπορέσει πραγματικά να ενσωματώσει τον χειριστή (νοητικά πάντα) στο πεδίο δράσης του.

Ο λόγος είναι ότι η ανάπτυξη της VR έγινε κυρίως με στόχο να βάλει τον χειριστή στο πεδίο δράσης της εικόνας και του ήχου, ενώ όλες οι άλλες αισθήσεις του παραμελήθηκαν, καθώς ήταν πολύ πιο δύσκολο ή ακριβότερο να αναπαραχθούν.

Για παράδειγμα, για να έχουν οι πιλότοι πιο ολοκληρωμένη αίσθηση των αποτελεσμάτων των ενεργειών τους, η εκπαίδευσή τους γίνεται μέσα σε καμπίνα που ενσωματώνει το κομμάτι της απεικόνισης οργάνων και περιβάλλοντος (flight simulator), η οποία  στηρίζεται σε υδραυλικούς βραχίονες που κινούνται με τρόπο ώστε ο χειριστής να νιώθει τις δυνάμεις της επιτάχυνσης και τους κραδασμούς στο σώμα του, καθώς και στο εσωτερικό αυτί του (στο κέντρο της ισορροπίας).

Η τελευταία μάλιστα είναι μια πολύ χρήσιμη αίσθηση «seat of pants» όπως τη λένε οι πιλότοι, που τους μεταδίδεται  μέσω της "έδρας" του παντελονιού τους!

Ένας «φτηνός» και σχετικά αυτόνομος προσομειωτής πτήσης, που θα μπορούσε να έχει ακόμα και οικιακή χρήση.

Και πάλι όμως θα πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί, καθώς ο θάλαμος έχει περιορισμένες διαδρομές κίνησης και κάθε τόσο θα πρέπει να επανέρχεται σταδιακά (για να μην γίνεται αντιληπτό) στην αρχική του θέση, ώστε να είναι έτοιμος για την επόμενη κίνηση.

Όσο για τα βιντεοπαιχνίδια, πανάκριβες κατασκευές σαν τον αεροπορικό εξομοιωτή είναι απλά εκτός πραγματικότητας (εικονικής ή μη!), τουλάχιστον για ιδιωτική χρήση.

Σήμερα έχουμε συνηθίσει τους ανθρώπους που περπατούν στον δρόμο και μιλούν (φαινομενικά) στον αέρα. Στο μέλλον ίσως βλέπουμε ανθρώπους που θα περπατούν φορώντας σκούρα γυαλιά και θα χειρονομούν στον αέρα, φορώντας κάποιου είδους «γάντια».

Ένα νέο κύμα εξέλιξης όμως στην VR τείνει να αλλάξει τα δεδομένα, καθώς η VR εισχωρεί σε περισσότερους χώρους εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας, όπως στην πρώτη περίπτωση στην εκπαίδευση στρατιωτών των Ειδικών Δυνάμεων, ώστε η εκπαίδευσή τους να γίνεται ταχύτερα, φθηνότερα και κυρίως ασφαλέστερα.

Αλλά και με μεγαλύτερο ρεαλισμό, καθώς πχ τα πλήγματα από τον «εχθρό» θα γίνονται πλέον αισθητά στο σώμα του «θύματος», με την ενεργοποίηση ηλεκτροδίων ενσωματωμένων στη στολή του.

Εκπαίδευση στρατιωτών σε εικονική πραγματικότητα. Παρόλο που εμείς τους βλέπουμε να κινούνται σε ανοικτό επίπεδο χώρο, αυτοί μπορεί να «βλέπουν» ότι κινούνται στριμωγμένοι στους διαδρόμους ενός μισογκρεμισμένου κτηριακού συγκροτήματος, με ομήρους, εχθρούς, παγίδες κλπ.

Η αξιοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων αισθήσεων (όπως αφής, θερμοκρασίας και μυρωδιάς) είναι το νέο «στοίχημα» της VR, και ένας νέος κλάδος αναπτύσσεται με το πολύ ταιριαστό και ελληνικό όνομα haptic (από το απτός) technology.

Όσο για την ψυχαγωγία, εκεί βρίσκονται μάλλον τα περισσότερα κέρδη για τις εταιρείες που κατασκευάζουν τα σχετικά συστήματα, καθώς θα μπορούν να εξασφαλίζουν για τους πελάτους τους τις «καλύτερες θέσεις» σ’ ένα αγώνα ή μια συναυλία, από την άνεση του καναπέ τους!

Θα υπάρχει επίσης η δυνατότητα να δοκιμάζετε το «περιβάλλον» μιας ξένης χώρας ή πόλης πριν καν βγείτε από το σπίτι σας, ή να συμμετέχετε σε άκρως επικίνδυνα σπορ και εξερευνήσεις, χωρίς κανένα σωματικό κίνδυνο.

Τελικά ο άνθρωπος θα μπορεί να «ζεί» πραγματοποιώντας τα όνειρά του από το σπίτι του, με πολύ μικρότερο κόστος, ελάχιστη δαπάνη χρόνου και μηδενικό κίνδυνο.

Το θέμα είναι αν τελικά ο άνθρωπος θα ζεί με την κυριολεκτική έννοια του όρου, ή θα βρίσκεται σε μια κατάσταση σχεδόν διαρκούς ονείρου.

Αντίστοιχοι φόβοι όμως υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα, για την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων με την εξάπλωση των κινητών τηλεφώνων, αλλά μήπως τελικά οι άνθρωποι επικοινωνούν τώρα περισσότερο μεταξύ τους?

Και γιατί η επικοινωνία θα πρέπει να συνοδεύεται από φυσική εγγύτητα, αφού ούτως ή άλλως είναι περισσότερο διανοητική κατάσταση?

Τελικά όλα καταλήγουν στη δυνατότητα του ανθρώπου να βάζει όρια και να τηρεί ισορροπίες, αξιοποιώντας ταυτόχρνα την (αναπόφευκτη) τεχνολογική εξέλιξη.

Και το καλύτερο εφόδιο για να το πετύχει αυτό είναι η απόκτηση κατά προτεραιότητα ουσιαστικής παιδείας από την πλευρά του, παρά απλά τεχνικών γνώσεων και δεξιοτήτων.

Γ. Μεταξάς

- ΒΑΡΥΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ

Επιτέλους, ανίχνευση Βαρυτικών Κυμάτων!

Στις 11 Φεβρουαρίου 2016, επιστήμονες από τα δύο LIGO (Laser Interferometer Gravitational wave Observatory) των ΗΠΑ, ανακοίνωσαν επίσημα ότι το σύστημα «άκουσε» τα βαρυτικά κύματα από τη συγχώνευση δύο «μαύρων τρυπών», περίπου 1.3 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά (δηλαδή ένα γεγονός που συνέβει πριν από 1.3 δισεκατομμύρια έτη).

Να σημειωθεί εδώ, ότι όπως προβλέπει η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, στο όριο της ταχύτητας του φωτός υπακούουν επίσης και τα βαρυτικά κύματα, αυτά δηλαδή που αντιλαμβανόμαστε σαν βαρυτικό πεδίο.

Για παράδειγμα, αν ένας πανίσχυρος «μάγος» εξαφάνιζε ακαριαία τη Σελήνη από τον ουρανό, όπως πράγματι πίστευαν παλαιότερα ότι συνέβαινε όταν η Σελήνη ήταν στη «χάση» της, η έλλειψη του βαρυτικού της πεδίου, στις παλίρροιες πχ, θα γινόταν αισθητή μετά από περίπου 1 δευτερόλεπτο (τόσος είναι ο χρόνος που κάνει και το φως να έλθει από τη Σελήνη στη Γη).

1^η Εικόνα: Πώς παρήχθησαν τα βαρυτικά κύματα, από τη συγχώνευση των μαύρων τρυπών.

2^η Εικόνα: Η διάταξη των σωλήνων και η διαδρομή των ακτίνων laser.

3^η Εικόνα: Πώς δημιουργείται η διαφορά φάσης των ακτίνων laser ανάλογα με την καθυστέρηση τους, εξαιτίας της επίδρασης των βαρυτικών κυμάτων στο μήκος ενός από τους δύο σωλήνες.

4^η Εικόνα: Πού είναι εγκατεστημένοι ανιχνευτές LIGO. Οι δύο στις ΗΠΑ με κόκκινο χρώμα, είναι αυτοί που εμπλέκονται στη συγκεκριμένη ανίχνευση.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που ανιχνεύθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2015 (και ανακοινώθηκε επίσημα στις 11 Φεβρουαρίου του 2016), ήταν η συγχώνευση δύο μαύρων τρυπών σε μία, με συνολική μάζα 62 φορές τη ηλιακή και χάνοντας 3 ηλιακές μάζες κατά τη διαδικασία, οι οποίες μετατράπηκαν σε ενέργεια βαρυτικών κυμάτων.

Η μεγάλη επιτυχία της παρατήρησης ήταν ότι για πρώτη φορά, και μάλιστα μετά από 100 χρόνια, επιβεβαιώθηκε η πρόβλεψη που απορρέει από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, ότι δηλαδή η βαρύτητα μεταδίδεται με κύματα.

Η ειρωνία είναι ότι ο ίδιος ο Αϊνστάιν δεν πίστευε στην ύπαρξη μαύρων τρυπών, αλλά η επιβεβαίωση της θεωρίας του όπως φάνηκε, τις είχε ανάγκη!

Φυσικά, έπρεπε να υπάρχει σε λειτουργία ο κατάλληλος υπερ-ευαίσθητος ανιχνευτής, τη στιγμή που ο απόηχος των βαρυτικών κυμάτων θα έφτανε στη Γη, περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά από το ίδιο το γεγονός. 

Η αρχή λειτουργίας των ανιχνευτών αυτών (σήμερα υπάρχουν τέσσερεις σε λειτουργία παγκόσμια), είναι σχετικά απλή.

Αποτελούνται από δύο κάθετους μεταξύ τους σωλήνες επάνω στο έδαφος, μήκους 4 km ο καθένας, που μέσα τους επικρατεί πολύ υψηλό κενό.

Μια μοναδική πηγή laser παράγει μία ακτίνα που με ένα σύστημα καθρεφτών χωρίζεται σε δύο δέσμες που διατρέχουν κατά μήκος τους σωλήνες, ανακλώνται σε καθρέφτες στις άκρες τους και επιστρέφουν πίσω, όπου συμβάλλουν (γιαυτό και συμβολόμετρο) για να διαπιστωθεί αν έχει προκύψει μετατόπιση της φάσης (των φωτεινών κυμάτων) του ενός, σε σχέση με τον άλλο.

Μια τέτοια συμβολή εκτός φάσης, θα μεταφραστεί σ' ένα στιγμιαίο ηχητικό "βούμπ"  που ηλεκτρονικά ενισχυμένο θα ακουστεί στην αίθουσα ελέγχου.

Η αιτία της εκτός φάσης συμβολής, θα είναι η απειροελάχιστη μεταβολή του μήκους του ενός σωλήνα σε σχέση με τον άλλον, καθώς θα τους διασχίσουν (με διαφορετική γωνία) τα βαρυτικά κύματα ενός πολύ σημαντικού βαρυτικού συμβάντος.

Το μυστικό (και η δυσκολία) βρίσκεται στην ακρίβεια που πρέπει να έχει η κατασκευή, αφού πρέπει να ανιχνεύονται διαφορές στο μήκος της διαδρομής των δύο ακτίνων, της τάξης των 10^-18 m, μία διάσταση 1000 φορές μικρότερη από τη διάμετρο ενός πρωτονίου!
Και αυτό επειδή τα βαρυτικά κύματα είναι πάρα πολύ ασθενικά, και αυτή είναι παρεπιπτόντως και η βασική δυσκολία για να εννοποιηθεί η βαρύτητα με τις άλλες τρείς πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης.

Αν όμως αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες αποστάσεις που ταξιδεύουν τα βαρυτικά κύματα για να φτάσουν στους ανιχνευτές μας και ότι η έντασή τους μειώνεται με το αντίστροφο τετράγωνο της απόστασης, μια τέτοια ακρίβεια δεν φαίνεται υπερβολική. 
Μάλιστα, λίγο πριν την ιστορική ανίχνευση είχε ολοκληρωθεί μια σημαντική αναβάθμιση του ανιχνευτή που πολλαπλασίασε τις δυνατότητές του, ενώ περισσότερες βελτιώσεις προβλέπεται να συνεχίσουν να γίνονται μέχρι το 2021.

Κάτι ανάλογο με τα βαρυτικά κύματα, που μπορούμε να το παρατηρήσουμε με τα μάτια μας, είναι το κρουστικό κύμα που δημιουργείται από μία ισχυρή έκρηξη. Προσέξτε πώς το κύμα στα όριά του παραμορφώνει (οπτικά) τις διαστάσεις, και φανταστείτε ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το βαρυτικό κύμα, μόνο που η επίδρασή του στις διαστάσεις είναι πραγματική. Ευτυχώς οι κοσμικές εκρήξεις συμβαίνουν πολύ μακριά.

Η ανακάλυψη ήλθε την κατάλληλη στιγμή για να δώσει τέλος σε μια αναμονή τουλάχιστον μιας δεκαετίας, κατά την οποία έχουν ξοδευτεί δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή και λειτουργία των εγκαταστάσεων LIGO, χωρίς (μέχρι πρόσφατα) κάποιο αποτέλεσμα.

Η παρατήρηση έγινε από τα δύο LIGO που λειτουργούν στις ΗΠΑ (τα δύο ευρωπαϊκά ήταν εκτός υπηρεσίας), και μάλιστα με χρονική διαφορά 7 ms, χρόνος που είναι ενδεικτικός της διαδοχικής «σάρωσης» των δύο ανιχνευτών από τα βαρυτικά κύματα. 

Η επιβεβαίωση της ύπαρξης των βαρυτικών κυμάτων είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντική με την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs, και είναι εξίσου πιθανόν ότι θα αποφέρει ένα αντίστοιχο βραβείο Νόμπελ.

                                                                                                Γ. Μεταξάς

- ΤΑ ΔΙΑΣΗΜΑ ΜΗΛΑ

Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι τα μήλα έχουν μια ξεχωριστή θέση στην παγκόσμια παράδοση και φιλολογία. Το μήλο πάντως γενικά παραπέμπει σε κάτι στρογγυλό (πχ μήλο της παλάμης).

Περιέργως, τα μήλα συχνά κυκλοφορούν σε δύο ακραίες εκδόσεις, ή χρυσά ή δηλητηριασμένα, ενώ πρόσφατα έχουν προστεθεί και εταιρείες που τα χρησιμοποιούν σαν εμπορικό σήμα.

Ο γράφων δεν μπορεί να φανταστεί το λόγο που το μήλο, περισσότερο από κάθε άλλο φρούτο εμπλέκεται σε τόσες διάσημες ίστορίες, ή ιστορίες διασημοτήτων, οπότε περιορίζεται απλά στο να τις καταγράψει.

Γ. Μεταξάς

1.To μήλο της Εύας.

Με διαφορά το παλαιότερο και διασημότερο μήλο, είναι αυτό που μας φόρτωσε την ιστορία του προπατορικού αμαρτήματος, και μεταξύ άλλων ήταν η αιτία της εφεύρεσης των ρούχων, αλλά και του μισογυνισμού.

Το ενδιαφέρον είναι ότι το αρχικό εβραϊκό κείμενο δεν μιλάει για «μήλο», αλλά για «φρούτο», στην Ευρώπη όμως επικράτησε το μήλο, είτε επειδή στα λατινικά η λέξη «μήλο» και «κακό» μοιάζουν (malus / malum), είτε επειδή το μήλο «έγραφε» καλύτερα στους ζωγραφικούς πίνακες.

2. Τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων.

Το Νο 11 κατόρθωμα του Ηρακλή, που αν θυμάστε από το σχολείο προστέθηκε στη «λίστα» αργότερα από τη νέμεσή του, τον Ευρυσθέα, ήταν να κλέψει και να του φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων.

Το οποίο κατόρθωμα ο ήρωας το έφερε σε αίσιο πέρας με γνήσιο ελληνικό πνεύμα, βάζοντας τον Άτλαντα να κάνει τη δουλειά και ξαναφορτώνοντας του τη Γη, που ο ταλαίπωρος Άτλαντας προσπάθησε ανεπιτυχώς να του «πασάρει».

3. Τα μήλα της Αταλάντης.

Ο μύθος της Αταλάντης τονίζει μάλλον την ερωτική πλευρά των μήλων, και φαίνεται με συμβολικό τρόπο στον μύθο της Αταλάντης.

Η Αταλάντη, παρθένα - κυνηγός, αρνούνταν κατηγορηματικά να παντρευτεί και έθεσε σαν όρο - δικαιολογία προς τον πατέρα της ότι θα παντρεύονταν εκείνον που θα την ξεπέρναγε στο τρέξιμο.

Σαν γυναίκα όμως, τελικά μπήκε στον πειρασμό να μαζέψει τα χρυσά μήλα της Αφροδίτης (ενδεχομένως τα ίδια των Εσπερίδων) που της τα πέταξε με δόλο ο μέλλων σύζυγός της Ιππομένης, προκειμένου να την προσπεράσει.

4. To μήλο της Έριδας.

Αυτή η ιστορία είναι λίγο πιο πολύπλοκη και ξεκινάει με την «αφηρημάδα» του οικοδεσπότη-Δία να καλέσει (για προφανείς λόγους) την Έριδα στο γαμήλιο πάρτι του Πηλέα, αλλά όπως συμβαίνει μερικές φορές, η ενέργεια που κάνεις για να αποφύγεις κάτι, είναι αυτή ακριβώς που το προκαλεί (κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία).

Και οι σοφοί μας πρόγονοι, δεν εξαιρούσαν από την πανίσχυρη «μοίρα» ούτε τους ίδιους τους θεούς.

Η συνέχεια είναι γνωστή, και είχε σαν αποτέλεσμα η Έρις να στείλει σαν γαμήλιο δώρο ένα χρυσό μήλο, που άναψε φωτιές στις τρείς πιο σημαντικές θεές του Ολύμπου, αλλά ο Δίας ήταν αρκετά έμπειρος με τις γυναικοδουλιές ώστε να μην ανακατευτεί ο ίδιος, και να πασάρει το πρόβλημα στον Πάρι.

Ο οποίος πρέπει να κατάλαβε ότι όποια και να ήταν η επιλογή του θα αντιμετώπιζε τη μήνι των άλλων δύο θεαινών, οπότε μάλλον προτίμησε με την επιλογή του να περάσει καλά, για όσο του έμενε να ζήσει ακόμα.

Η συνέχεια, κυριολεκτικά, στην οθόνη.

5. Η Αφροδίτη της Μήλου.

Αν και η Μήλος δεν πήρε το όνομά της από το μήλο, εξαιτίας του ομόηχου την περιλάβαμε στη λίστα.

Και φυσικά το πιο γνωστό «προϊόν» της Μήλου είναι η Αφροδίτη της Μήλου που βρέθηκε στο νησί το 1820, και ένα χρόνο αργότερα μετά από διάφορες διεργασίες (βλ. χρηματισμούς) κατέληξε στο Λούβρο, το οποίο φιλοτιμήθηκε απλά να στείλει αργότερα ένα αντίγραφο του αγάλματος στο μουσείο του νησιού.

Η Αφροδίτη της Μήλου θεωρείται ένα καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, συνδυάζοντας αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και τη θηλυκότητα. Χρονολογείται γύρω στον 1ο αιώνα π.Χ. ενώ παραμένει άγνωστος ο δημιουργός της.

6. Το μήλο που δεν πήρε η Κασσιανή.

Το χρυσό (για την περίσταση) μήλο το περιέφερε ο αυτοκτάτορας Θεόφιλος στην τελετή επιλογής νύφης, που είχε οργανώσει η μητέρα του γύρω στο 830.

Η πρόθεσή του ήταν να το προσφέρει στην Κασσία, μετέπειτα Κασσιανή, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της, αλλά η ετοιμόλογη απάντησή της σ’ ένα φιλοσοφικό «τεστ» που της έκανε επιτόπου τον τρόμαξε, και προτίμησε μια πιο συμβατική επιλογή.

Η Κασσιανή κατά τα έθιμα της εποχής μπήκε σε μοναστήρι, ενώ ένας από τους ύμνους που έγραψε (τροπάριο της Κασσιανής) ψέλλνεται στην Ακολουθία της Μ. Τρίτης.

7. Το μήλο του Γουλιέλμου Τέλλου.

Η ιστορία του Γουλιέλμου Τέλλου, στον οποίο τέθηκε από ένα Αυστριακό άρχοντα το δίλημμα της ελευθερίας του έναντι της δοκιμασίας να κτυπήσει με τη βαλλίστρα του ένα μήλο επάνω στο κεφάλι του παιδιού του, είναι ένας πολύ γνωστός θρύλος στην Ελβετία, και όχι μόνο.

Στη συνέχεια της ιστορίας, ο Τέλλος τα καταφέρνει, σκοτώνει τον άρχοντα και ξεκινά μια επανάσταση.

Κατά πάσα πιθανότητα όμως πρόκειται για μύθο, καθώς τα ιστορικά στοιχεία απουσιάζουν, και παρόμοιες ιστορίες υπάρχουν και σε άλλους βορειοευρωπαίους λαούς.

8. Το μήλο του Νεύτωνα.

Μια ιστορία, που όπως λένε οι Ιταλοί: «se non e vero, e ben trovato» δηλαδή: (ακόμα και) αν δεν είναι αληθινή, είναι ωραίο εύρημα.

Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι η ιστορία ξεκίνησε από τον ίδιο τον Νεύτωνα, όταν συζητώντας με έναν φίλο του ανέφερε ότι το έναυσμα για να σκεφτεί τον νόμο της παγκόσμιας έλξης προήλθε από την πτώση ενός μήλου σ’ έναν κήπο, που τον έκανε να αναρωτηθεί γιατί τα μήλα πέφτουν πάντα κάθετα στο οριζόντιο επίπεδο.

Πάντως δεν ανέφερε τίποτα για χτύπημα στο κεφάλι, αυτό σίγουρα είναι μεταγενέστερο εύρημα.

9. Το «Μεγάλο Μήλο», η Νέα Υόρκη.

Η ονομασία «μεγάλο μήλο» για τη Νέα Υόρκη πρωτοεμφανίζεται το 1909 σ’ ένα βιβλίο του E.S. Martin, όπου γράφει, υπονοώντας τη Ν. Υόρκη ότι: «το Μεγάλο Μήλο επωφελείται από ένα δυσανάλογα μεγάλο μέρος των εθνικών δανείων (sap)».

Λίγο αργότερα η φράση αυτή χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα από τον δημοσιογράφο John Fitz Gerald για την περιγραφή των ιπποδρομιών της πόλης.

Για τον έναν ή τον άλλο λόγο πάντως, το «παρατσούκλι» άρεσε και καθιερώθηκε.

10. Το μήλο της Χιονάτης.

Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι ήταν παλιό γερμανικό παραμύθι, που έγινε δημοφιλές στη χώρα αυτή από τους παραμυθάδες αδελφούς Gimm, αλλά παγκόσμια γνωστό το έκανε η κινηματογραφική καρτουνίστικη εκδοχή του από τον Ντίσνεϊ, το 1937.

Τα δηλητηριασμένα μήλα πάντως, φαίνεται να ήταν ένας μάλλον δημοφιλής τρόπος δολοφονίας ή αυτοκτονίας (βλέπε και την ιστορία για τον Turing, παρακάτω).

11. Το μήλο του Alain Turing.

Ο Άλαν Τιούρινγκ έγινε πρόσφατα γνωστός στο ευρύ κοινό από τη μεταφορά στην μεγάλη οθόνη της ζωής του, με έμφαση στην περίοδο που εργάστηκε για το σπάσιμο των κωδικών της γερμανικής κρυπτογραφικής μηχανής Enigma.

Ο Τιούρινγκ, ιδιοφυϊά στα μαθηματικά και δρομέας αποστάσεων, ήταν ταυτόχρονα και ο άτυπος ιδρυτής της επιστήμης της «Τεχνητής Νοημοσύνης», μάλιστα το κριτήριο που φέρει το όνομά του χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για τον προσδιορισμό της «ευφυίας» μιας μηχανής.

Στην ιδιωτική του ζωή πάντως ήταν άτυχος, κυρίως επειδή έζησε σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία του θεωρείτο έγκλημα.

Ο Τιούρινγκ βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του δηλητηριασμένος με κυάνιο, με ένα μισοφαγωμένο μήλο δίπλα του.

Παρότι το μήλο δεν ελέγχθηκε ποτέ για το αν ήταν δηλητηριασμένο ή όχι, η γνωστή αγάπη του Τιούρινγκ για την ταινία του Ντίσνεϊ «Χιονάτη» δημιούργησε αυτή την εκδοχή, αν και το πιθανότερο είναι ότι δηλητηριάστηκε κατά λάθος από ατμούς κυανίου από μια συσκευή επιμετάλλωσης με χρυσό, που χρησιμοποιούσε στο δωμάτιό του.

12. Το μισό «πράσινο μήλο» των Beatles.

Η Apple Records είναι μια δισκογραφική εταιρεία που ίδρυσαν οι Beatles το 1968 και περνώντας από διάφορες περιόδους όπου η εικόνα του μήλου στους δίσκους άλλαζε σχήμα, χρώμα κλπ και η εταιρεία ιδιοκτησιακό καθεστώς και συνεργασίες, υπάρχει ουσιαστικά μέχρι και σήμερα.

Η εταιρεία χρησιμοποίησε τη φωτογραφία του μισού μήλου σε διάφορες παραλλαγές ακόμα και χιουμοριστικά, και είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ στις αγγλικές εκδόσεις το μήλο είναι γενικά πράσινο, στην αμερικάνικη έκδοση του "Let it be" ήταν κόκκινο, για να υποδηλώσει την αλλαγή στην εταιρεία που το προωθούσε.

13. Ο Μίλων Φιρίκης.

Ή μυστικός πράκτωρ 008, το πνευματικό παιδί του αείμνηστου Ν. Τσιφόρου που κυκλοφόρησε σε συνέχειες στον «Ταχυδρόμο» το 1965 και 1966.

Μπορεί να μην έχει άμεση σχέση με «μήλο», αλλά το όλο όνομα παραπέμπει ηχητικά στο «μήλο φιρίκι».

Ο Μίλων Φιρίκης μπορεί να μην έγινε διάσημος σαν τον «συνάδελφό» του Τζέϊμς Μποντ, αλλά ήταν ένας ιδεολόγος Έλληνας κατάσκοπος, εξίσου κοσμοπολίτης, τυχερός και ικανός με τον Βρετανό ομόλογό του.

Η μόνη ατυχία του ήταν ότι δεν συνάντησε πρώτος την οικογένεια Broccoli, ή ότι οδηγούσε μια "ταπεινή" Jaguar.

14. Το μήλο της Apple.

Το «δαγκωμένο» μήλο της Apple είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα εταιρικά σύμβολα παγκοσμίως.

Υπάρχει η άποψη ότι ο Steve Jobs επέλεξε αυτό το σύμβολο σαν αναφορά στον θάνατο του Τιούρινγκ (βλέπε παραπάνω), ή ότι ήθελε να δώσει ένα μήνυμα «απαγορευμένου» (άρα πολύτιμου) καρπού-προϊόντος.

Μάλλον όμως τίποτα από αυτά δεν ισχύει, και το όνομα είχε σαν αφετηρία μια πολύ πεζή ιδέα, που απ’ ότι είχει πεί ο ίδιος ο Jobs σχετίζονταν με την δίαιτα που έκανε εκείνη την εποχή!

Πάντως πρέπει να ισχύει ότι η δαγκωνιά είναι λογοπαίγνιο μεταξύ των λέξεων bite / byte.

15. Η Μηλιά των Γρεβενών.
Πολλά χωριά της Ελλάδας έχουν το όνομα "μηλιά", και τίποτε το ιδιαίτερο μέχρι εδώ, καθώς οι μηλιές είναι ένα πολύ συνηθισμένο δέντρο της ελληνικής υπαίθρου.
Όμως, στο Δημοτικό Μουσείο της Μηλιάς των Γρεβενών, μεταξύ άλλων παλαιοντολογικών ευρημάτων βρίσκονται και οι μεγαλύτεροι χαυλιόδοντες του κόσμου, κατέχοντας το σχετικό ρεκόρ Γκίνες από το 2009!
Οι χαυλιόδοντες, μήκους κάτι περισσότερο από 5 μέτρα που ανήκαν σε μαστόδοντο, βρέθηκαν το 2007, ενώ μετά από δύο χρόνια τους αναγνωρίστηκε και το σχετικό ρεκόρ.

Η περιοχή της Μηλιάς είναι πλούσια σε παλαιοντολογικά ευρήματα, τα οποία ανακαλύπτονται από τη δεκαετία του '90. 

16. Τα μήλα της Trinity Mathematical Society. 

Στο Trinity College στο Καίμπριτζ, όπου σπούδασε και δίδαξε ο Νεύτων και όπου εδρεύει από τις αρχές του 20^ου αιώνα η Μαθηματική Εταιρεία της Αγίας Τριάδας (Trinity Mathematical Society), σε τέλος των συνεδριάσεων της καθώς και στην έναρξη του ετήσιου αγώνα κρίκετ, ο επικεφαλής ρίχνει τελετουργικά και συμβολικά ένα μήλο, προς τιμήν του διάσημου "τέκνου" της. 

17. To μήλο της Mercedes AMG. 
H εταιρεία AMG είναι θυγατρική της Mercedes και ετοιμάζει τις «γρήγορες» εκδόσεις των απλών μοντέλων της μητρικής εταιρείας. 
Mία μηλιά αποτελεί το θυρεό του χωριού Affalterbach κοντά στη Στουτγάρδη όπου είναι η έδρα της AGM, και προς τιμή του χωριού η νέα Mercedes AMG A 45, ισχύος 380 ίππων, έχει χαραγμένη μισή μηλιά (μαζί με μία βαλβίδα και ένα έκκεντρο) στο «πόμολο» του μοχλού του αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων της (Auto Bild, Απρ. 2016). 

18. Τα μήλα της Idun. 
H Idun ή Iduna είναι στη σκανδιναβική μυθολογία η θεά της άνοιξης και της αναζωογόνησης και γυναίκα του Bragi, θεού της ποίησης. Είναι επίσης ο φύλακας των μαγικών μήλων της αθανασίας (αλλά και της γνώσης), που οι θεοί πρέπει να τρώνε για να διατηρήσουν τη νεότητά τους. 

Η Idum αναφέρεται και στη σειρά σκανδιναβικής ποίησης και πεζού λόγου Edda, του 13^ου αιώνα. 

19. Τα μήλα της Pomona. 
H Pomona ήταν Ρωμαϊκή θεότητα, προστάτιδα των φρούτων (pomum στα Λατινικά) και των οπωρόνων, αλλά κατέληξε να συνδέεται ιδιαίτερα με τις μηλιές, όπως δείχνει και το όνομα για το μήλο στα Γαλλικά (pomme). 
Το όνομα Pomona στους αγρότες είναι περισσότερο γνωστό από τις ομώνυμες αυστραλιανής κατασκευής ημιβυθιζόμενες αντλίες, που είναι ιδιαίτερα κατάλληλες για άρδευση από πηγάδια.

20. Ένα μήλο την ημέρα... 
Η γνωστή λαϊκή ρήση «ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα» έχει αποδειχθεί και επιστημονικά ότι ισχύει. Τα μήλα, πέρα από τη νόστιμη γεύση τους είναι γνωστά για τις ευεργετικές τους ιδιότητες από την αρχαιότητα, καθώς περιέχουν βιταμίνη C, πολυφαινόλες (αντιοξειδωτικά) και πολύτιμες φυτικές ίνες που τις παίρνουμε εφόσον τα φάμε με τη φλούδα τους (εννοείται καλά πλυμμένα).

Στην Ελλάδα φημισμένα είναι τα μήλα της Ζαγοράς Πηλίου, που ο μοχαδικός συνδυασμός κλίματος, εδάφους και τρόπου καλλιέργειας τους δίνει το ιδιαίτερο άρωμα και γεύση τους. 

21. Το παιδικό παιχνίδι «τα μήλα». 

Πρόκειται για το γνωστό παιδικό παραδοσιακό παιχνίδι σύμφωνα με το οποίο δύο παίκτες στέκονται αντικρυστά δεκαπέντε - είκοσι μέτρα ο ένας από τον άλλον, ενώ στη μέση της απόστασης συγκεντρώνονται τα υπόλοιπα παιδιά. Οι δυο παίκτες που στέκονται αντικρυστά προσπαθούν με μία μπάλα να κτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι στο κέντρο, οπότε αυτό «καίγεται» και βγαίνει από το παιχνίδι. Αντίθετα, αν το παιδί καταφέρει να πιάσει τη μπάλα χωρίς να πέσει κάτω κερδίζει «ένα μήλο», που θα του επιτρέψει αν κάποια στιγμή «καεί» να μη βγει αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι. 

22. To «μήλο» του Κώδικα Ντα Βίντσι. 

Η λέξη «μήλο» (apple) στην ομώνυμη ταινία που είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ντον Μπράουν «Κώδικας Ντα Βίντσι», είναι η κωδική λέξη που προς το τέλος της ιστορίας λύνει το κρυπτόλεξο και δίνει πρόσβαση στις οδηγίες που οδηγούν τον ήρωα (Τομ Χανκς) στα ίχνη του τάφου της Μαρίας Μαγδαληνής, στο παρεκκλήσι του Ρόσλιν στην Σκωτία.

Η λέξη «μήλο» στην περίπτωση αυτή σχετίζεται με τον Νεύτωνα και τον τάφο του στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ, και τη γνωστή ιστορία για την έμπνευση που είχε για τον νόμο της βαρύτητας. 

23. «Μήλο μου κόκκινο». 

(από τη Wikipedia) Το «Μήλο μου κόκκινο» είναι ελληνικό δημοτικό τραγούδι της Μακεδονίας με προέλευση από τη Σιάτιστα, που συναντιέται στους περισσότερους νομούς της Μακεδονίας και το τραγουδούν σε γάμους, ενώ χορεύεται σαν συρτό στα τρία.
Μοιάζει με τον καλαματιανό, αλλά έχει πιο εύθυμο ρυθμό όπως και τα περισσότερα τραγούδια της Μακεδονίας, ενώ στις περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας συνοδεύεται από ορχήστρα με χάλκινα όργανα.
H πρώτη στροφή είναι η παρακάτω, με τη χαρακτηριστική τοπική προφορά:

«Μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένου,

μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένου,

γιατί μι μάρανες τουν πικραμένου,

γιατί μι μάρανες τουν πικραμένου». 

24. Το «μήλο» του Αδάμ.

Το μήλο του Αδάμ είναι η προεξοχή που είναι ιδιαίτερα εμφανής στο εμπρός μέρος του λαιμού των ανδρών, που ονομάζεται επίσης «καρύδι» και οφείλεται στην μεγαλύτερη ανάπτυξη των χόνδρων της τραχείας στην περιοχή του θυρεοειδούς, εξαιτίας των ανδρικών ορμονών.

Το όνομα δόθηκε από τη μπουκιά του μήλου που στάθηκε στον λαιμό του Αδάμ όταν άκουσε τον Θεό να τον καλεί και κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο, σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση. 

25. O μηλίτης. 

Ο μηλίτης είναι οινοπνευματώδες ποτό το οποίο παράγεται από την ζήμωση χυμού μήλων, με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα που κυμαίνεται από 1% μέχρι 8%. Ο αγγλικός μηλίτης (Cider) που είναι πολύ δημοφιλής προέρχεται από τουλάχιστον 35% χυμό μήλων, ενώ ο γαλλικός παρασκευάζεται αποκλειστικά από μήλα. Για την παραγωγή του μπορεί να χρησιμοποιηθεί χυμός από οποιαδήποτε ποικιλία, αλλά υπάρχουν και ποικιλίες που καλλιεργούνται ειδικά για την παραγωγή μηλίτη. 

26. Η μηλόπιτα. 
Η μηλόπιτα είναι ένα πολύ αγαπημένο γλύκισμα στις Αγγλοσαξωνικές χώρες, που οφείλει την επιτυχία του στον εύκολο τρόπο παρασκευής του και στην αφθονία και απλότητα των πρώτων υλών. Οι συνταγές για μηλόπητες στην Αγγλία ξεκινούν από το δεύτερο μισό του 14^ου αιώνα, ενώ στην Ολλανδία εμφανίζονται έναν αιώνα αργότερα.
Η μηλόπιτα για τους Αμερικανούς αποτελεί ένα από αγαπημένα σύμβολα της χώρας τους και σε πολλές πατριωτικές αναφορές περιλαμβάνεται και η μηλόπιτα σαν τυπικό παράδειγμα του αμερικανικού τρόπου ζωής, όπως σε μια διαφήμιση του 1970 που πρόβαλλε το μπέηζμπωλ, τα χοτ ντογκς, τη μηλόπιτα και τις Σεβρολέτ! 

27. To μήλο και το φίδι του Καλιόστρο. 

Ο Καλιόστρο, αλχημιστής, τυχοδιώκτης, ψευδο-θεραπευτής και τέκτονας του 18^ου αιώνα, είχε μία σφραγίδα που παρίστανε ένα φίδι που κρατούσε στο στόμα του ένα μήλο, ενώ ένα βέλος διαπερνούσε το φίδι. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Καλιόστρο όταν τον ανέκρινε η Ιερά Εξέταση, το φίδι με το μήλο συμβόλιζε το προπατορικό αμάρτημα, ενώ το βέλος τη λύτρωση που προσφέρει ο χριστιανσμός. Ο Καλιόστρο καταδικάστηκε σε θάνατο (επειδή προσπάθησε να ιδρύσει τεκτονική στοά μέσα στη Ρώμη), αλλά τελικά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση. 

28. Yabloko

To Yabloko είναι ένα πολιτικό κόμμα της Ρωσίας, και σημαίνει «μήλο» στα Ρωσικά. Το κόμμα ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από τον Grigory Yavlinsky, που χρησιμοποίησε τα πρώτα γράμματα του επωνύμου του μαζί με αντίστοιχα των τριών άλλων συνιδρυτών, για να συνθέσει το όνομα του κόμματος με τρόπο που να προκύπτει ταυτόχρονα η λέξη «μήλο».

Το κόμμα θεωρείται φιλελεύθερο και δημοκρατικό με «δυτικό» προσανατολισμό, και έχει σαν έμβλημά του ένα στυλιζαρισμένο μήλο (έναν κόκκινο κύκλο με μία πράσινη σφήνα επάνω και αριστερά), ενώ το μότο του είναι «Για ελευθερία και δικαιοσύνη». 

29. Apple bobbing. 
To apple bobbing (ή apple ducking, ή snap apple, στη βόρεια Αγγλία), είναι ένα παιχνίδι που παίζεται παραδοσιακά τη νύχτα των Αγίων Πάντων των Καθολικών στις 31 Οκτωβρίου (Halloween), στις Αγγλοσαξωνικές χώρες.

Το παιχνίδι περιλαμβάνει ένα κάδο με νερό, μέσα στον οποίο ρίχνονται μερικά μήλα (τα οποία επιπλέουν) και τα οποία τα παιδιά θα πρέπει να τα βγάλουν μόνο δαγκώνοντάς τα, χωρίς να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους. 

30. Bad Apple. 
Πρόκειται για ένα χαριτωμένο ιαπωνικό τραγουδάκι (από παιδική φωνή) και μουσική επένδυση, με ένα αρκετά ενδιαφέρον ασπρόμαυρο video clip κινουμένων σχεδίων, που δημιουργήθηκε από την ZUN το 1998 για επένδυση στο παιχνίδι για PC, Lotus Land Story, stage3.
To παιχνίδι είναι μέρος της σειράς παιχνιδιών για PC, Touhou Project και υποτίθεται ότι εκτυλίσσεται σε μια φανταστική και στοιχειωμένη περιοχή της Ιαπωνίας, με το όνομα Gensokyo.